کامیار صادقی، هنرمند نقاش در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) درباره ویژگیهای نقاشی مذهبی اینگونه توضیح داد: به نظر من مهمترین عامل برای تشخیص هنر قرآنی به ویژه در حوزه نقاشی به تعلقات قلبی خالق اثر بر میگردد. برای بیان بهتر منظورم، خودم را مثال میزنم. من از کودکی در هیئتهای امام حسین(ع) بزرگ شدهام و از همان زمان مشغول خدمت به اباعبدالله هستم، برای همین در هنرم نیز میخواهم به نوعی این خدمترسانی را انجام دهم.
وی افزود: این توضیح را بیان کردم تا بگویم این گونه نیست که تصور کنیم تنها تصویرگری از یک رحل قرآن میتواند آن کار را قرآنی کند، چون اگر آن تصویر بدون اعتقاد و عشق خلق شود، نمیتوان به آن نقاشی قرآنی گفت، زیرا حسی که در کار وجود دارد میتواند تاثیر خود را بر بیننده بگذارد؛ اتفاقی که اگر در نقاشی قرآنی روی ندهد، صرفاً یک تصویرگری خواهد بود.
این نقاش در پاسخ به این سوال که تصویرسازی از قرآن را بیشتر در جلوهگری از طبیعت میتوان نشان داد یا اخلاقیات انسانی؟ این گونه توضیح داد: من با این گونه دستهبندیها موافق نیستم، چون معتقدم در هر دو شکل میتوان توجهات قرآنی را مشاهده کرد، البته ممکن است در تصویرگری از اخلاقیات، ما نمودهای آشکارتری از گرایشات قرآنی را شاهد باشیم، اما این مسئله همیشگی نیست. برای مثال بارها به شخصه با دیدن زیباییهای طبیعت به داشتههای فراوانی در حوزه مفاهیم قرآنی دست یافتم.
وی در پاسخ به سوالی
دیگر که چه اقدامی قادر است سبب رواج فرهنگ قرآنی در حوزه هنر قرآنی باشد؟ چنین
توضیح داد: خوشبختانه طی این سالها اتفاقات خوبی در این زمینه روی داده است. برای
مثال برگزاری جشنوارههای قرآنی توانسته هم به هنرمندان انگیزه دهد، هم اینکه سبب
رواج مفاهیم مورد نظر شود. در کنار این اتفاق خوب، حمایتهای دولتی از آثار و
هنرمندان که در این حوزه کار میکنند، اتفاق دیگری است که باید از آن حمایت شود.
صادقی در پایان این گفتگو درباره سابقه هنری خود چنین توضیح داد: سال 1342 در تهران به دنیا آمدم. در رشته هنرهای زیبا تحصیل کرده و از دانشگاه سوره فارغالتحصیل شدهام. تا به امروز نیز بالای 70 نمایشگاه داخلی و خارجی برپا کردهام و به صورت انفرادی نیز 10 نمایشگاه انفرادی در داخل کشور و 7 نمایشگاه انفرادی در خارج از ایران برگزار کردم. در جشنوارههای مختلف نقاشی نیز جوایز متعددی کسب کردم که یکی از آنها مسابقه نقاشی با موضوع قرآن کریم بود، اما در انتهای سخنانم باید تصریح کنم که بهترین جایزهام سفری بود که از طرف وزارت ارشاد به خانه خدا داشتم.